Wieczorne rozmowy o sztuce, to niezwykły projekt opierający się na cyklicznych spotkaniach artystów, krytyków oraz historyków sztuki z publicznością. Jego celem jest otwarta dyskusja o wybranych aspektach sztuki, analiza pojedynczego dzieła, przesłania, konstrukcji, materii czy warsztatu, a także promocja wydawnictw i wydarzeń artystycznych.

Wieczorne rozmowy o sztuce

wieczór pięćdziesiąty czwarty:

CZAS WIARY I NADZIEI / AWANGARDY ROSYJSKIE

Grażyna Niezgoda / wykład multimedialny

12 grudnia (środa) 2018, godzina 17:00

wstęp wolny

ZAPRASZAMY!

_{*Projekt realizowany we współpracy z Przemyskim Uniwersytetem Trzeciego Wieku.}

CZAS WIARY I NADZIEI / AWANGARDY ROSYJSKIE

Proces rozpoczęty swego czasu przez Williama Turnera i jego następców - stopniowe odchodzenie od Przedmiotowości - zakończył Kazimierz Malewicz "Czarnym kwadratem na białym tle", dziełem, które uwolniło obraz od wszelkich znaczeń, narracji czy imitowania rzeczywistości. Zastąpiło świat widzialny "czystym nieskażonym niczym odczuciem", podziałem na wszystko i nic. W roku 1915 na wystawie zatytułowanej "0,10" Malewicz wyeksponował ten obraz w górnym rogu sali, miejscu uświęconym, przeznaczanym w Rosji dla domowych ikon (krasnyj ugoł), czym oznajmiał jak ważny jest to moment w historii sztuki. Wydawało się, że dla malarstwa nie ma już przyszłości. Ale była, wskazał ją np. Marc Rothko.

Rewolucja 1917 roku całkowicie zmieniła rzeczywistość w Rosji. Wielu artystów poparło te zmiany i ochoczo przystąpiło do tworzenia nowego społeczeństwa, oczywiście za pomocą sztuki. Z Paryża przyjechał Marc Chagall, rewolucję wsparła Isadora Duncan. Planowano nową twórczość, muzea dla każdego, nowe szkolnictwo.

Praca kolektywna, synchronizacja wszystkich dziedzin, zaprzęgnięcie sztuki do propagandy politycznej, poszukiwanie nowych środków wyrazu. Agitpociągi, prouny, architektony, planity. Malarstwo abstrakcyjne, fotomontaże, nowa architektura, nowa rzeźba i fotografia, wielka rola plakatu. Eksperyment się nie powiódł, nowe społeczeństwo nie powstało. Odgórne decydowanie jak mają żyć całe narody to groźna utopia. Artyści odczuli to jako jedni z pierwszych - aresztowania, wyjazdy z kraju, represje, samobójstwa. A w Związku Sowieckim na długo zapanowały socrealizm i realizm. Rządy objął kolor lokalny i wierne imitowanie rzeczywistości. Czy sztuka na tym zyskała - opowiem i pokażę - zapraszam Grażyna Niezgoda.

Grażyna Niezgoda - fotografka, antykwariuszka, galerzystka, krytyczka sztuki, rzeczoznawczyni Ministra Kultury w specjalizacji: ocena i wycena dzieła sztuki; biegła sądowa z zakresu sztuki i antyków. Zorganizowała 22 wystawy indywidualne fotografii. W 2007 roku odbyła się wystawa "Twarze między wierszami, książki ilustrowane fotografiami Grażyny Niezgody". W roku 2010 wraz z Kazimierzem Wiśniakiem opublikowała album "Narodziny obrazu". Jej prace prezentowano m.in. w albumach "Sztuka fotografii", "Fotografowie", "Mistrzowie polskiego pejzażu”.

www.bwaprzemysl.pl