Uzależnienienie od hazardu

Hazard jest rozrywką, jednak dla niektórych osób może skończyć się bardzo poważnymi problemami. Ryzyko uzależnienia wzrasta, gdy osoba:

  • na początku uprawiania hazardu miała dużą wygraną (w jej subiektywnym odczuciu);
  • w grze szuka rozwiązania swoich kłopotów finansowych;
  • uważa, że ma magiczny sposób na wygraną (skuteczny system),
  • gra, żeby poradzić sobie ze stratą, np. zawodem miłosnym, rozwodem, utratą pracy, zdrowia, śmiercią bliskiej osoby czy przejściem na emeryturę;
  • upatruje w hazardzie sposobu na samotność, cierpienie czy brak celu w życiu;
  • gra, aby poradzić sobie z nudą, monotonią, chce przeżyć ekscytację, przygodę;
  • doświadcza przemocy, ma objawy depresji (często nierozpoznane i nieleczone);
  • pije alkohol, zażywa narkotyki, uprawia hazard, aby poprawić sobie samopoczucie;
  • pochodzi z rodziny, w której były problemy z alkoholem, narkotykami, hazardem czy rozrzutnością.

Przykłady gier hazardowych:

  • Loterie - polegające na sprzedaży określonej liczby losów, np. zdrapek;
  • Gry liczbowe - lotto czy bingo;
  • Keno - gra przypominająca Multi Multi;
  • Ruletka;
  • Blackjack - gra karciana przypominająca polskie "oczko";
  • Automaty - to nowocześni następcy "jednorękiego bandyty", całkowicie sterowane elektronicznie;
  • Wyścigi konne;
  • Zakłady bukmacherskie - typowanie jakiegość zdarzenia sportowego lub innego; zakłady można
    zwierać w tzw. bukach naziemnych i internetowych;
  • Hazard on-line - uprawianie hazardu w Internecie;
  • Spekulacje giełdowe - kupno i sprzedaż papierów wartościowych w celu osiągnięcia zysku w wyniku różnych ich cen w różnych okresach.

Aby ustalić, czy granie hazardowe jest dla ciebie problemem, przeczytaj poniższy kwestionariusz i wybierz tylko jedną z podanych możliwości odpowiedzi. Jeśli obecnie nie grasz, odnieś się do minionych okresów grania (odpowiedzi: w ogóle mnie nie dotyczy - 0 pkt; raczej mnie nie dotyczy - 1 pkt; raczej mnie dotyczy - 2 pkt; dokładnie mnie dotyczy - 3 pkt).

1.   Przeważnie grałem, żeby się odegrać.
2.   Nie potrafię już kontrolować mojego grania.
3.   Moi bliscy i przyjaciele nie mogą się dowiedzieć, ile przegrywam.
4.   W porównaniu z graniem - codzienność jest nudna.
5.   Po grze mam często wyrzuty sumienia.
6.   Używam wymówek, żeby móc grać.
7.   Nie udaje mi się przerwać grania na dłuży czas.
8.   Prawie codziennie gram na pieniądze.
9.   Z powodu grania mam kłopoty w pracy.
10. W grze szukam dreszczyku emocji.
11. Ciągle myślę o graniu.
12. Żeby móc grać, często zdobywałem(am) pieniądze nielegalnie.
13. Większą część mojego czasu wolnego poświęcam na grę.
14. Przegrałem(am) już czyjeś lub pożyczone pieniądze.
15. Leczyłem(am) się już z powodu moich problemów z hazardem.
16. Często musiałem(am) zaprzestać grania, bo nie miałem(am) już więcej pieniędzy.
17. Ponieważ tyle gram, straciłem(am) już wielu przyjaciół.
18. Żeby móc grać, często pożyczam pieniądze od innych.
19. W moich fantazjach często wygrywam.
20. Z powodu grania byłem(am) już często tak zrozpaczony(a), że chciałem(am) odebrać sobie życie.

Interpretacja wyników:
16-25 pkt - można mówić o rozpoczynającym się problemie uzależnienia od hazardu.
26-45 pkt - wskazuje na średnio zaawansowane uzależnienie od hazardu.
Powyżej 45 pkt - wskazuje na zaawansowane uzależnienie od hazardu.

Podejmowanie decyzji, zwłaszcza trudnych, takich jak zaprzestanie grania hazardowego, jest procesem, wymaga czasu i dotyczy osobistych wyborów między zyskami i stratami związanymi z dotychczasowym zachowaniem. Duży wpływ na przebieg tego procesu ma system wartości, który ostatecznie może przychylić szalę "za" podjęciem decyzji o konstruktywnej zmianie dotychczasowego życia.

Jeżeli zauważysz u siebie problemy z nadmiernym hazardem:

  • Powiedz o tym osobie, której ufasz - utrzymywanie tajemnicy spowoduje, że zostaniesz sam(a) ze swoim problemem.
  • Unikaj miejsc, w których zazwyczaj grałeś(aś), nie przyglądaj się osobom grającym, ponieważ będzie to wyzwalać w tobie chęć do hazardu.
  • Zaprzestań spotkań z osobami, z którymi grałeś(aś). Zacznij się spotykać z tymi, z którymi zaniedbałeś(aś) kontakty z powodu hazardu.
  • Jeśli zaczniesz fantazjować o zagraniu, np. tylko 10 zł, przypomnij sobie konsekwencje grania.
  • Noś przy sobie niewielką ilość gotówki, karty płatnicze i kredytowe zostaw w domu. Poproś zaufaną osobę o pomoc w zarządzaniu twoimi finansami (dopóki sam(a) się tego nie nauczysz).
  • Myśl często o tym, co cię motywuje do rezygnacji z grania.
  • Wróć do zainteresowań, które lubiłeś(aś) w przeszłości, ale zarzuciłeś(aś) w związku z graniem.
  • Nie unikaj rozmów o długach - porozmawiaj z pracownikami w bankach i z osobami, od których pożyczyłeś(aś) pieniądze, o formie spłaty. Tym osobom zależy głównie na odzyskaniu pieniędzy, a nie na ukaraniu ciebie.
  • Pamiętaj o tym, że kiedy będziesz głodny(a), zły(a), samotny(a), zmęczony(a), znudzony(a), będziesz miał(a) większą ochotę zagrać.
  • Wyznaczaj sobie krótkie cele, np. jeden dzień bez grania. Jeśli zrealizujesz go, wyznacz sobie następny (np. jeszcze jeden dzień bez grania).
  • Skontaktuj się ze specjalistą terapii uzależnień.

 

Opracowano na podstawie broszury pn.: "Gdy hazard staje się problemem. Czy jestem uzależniony?" - finansowanej ze środków Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych będących w dyspozycji Ministra Zdrowia".

Opublikował(a): Sebastian Styś Data publikacji: 21-04-2015 13:42 Modyfikował(a): Łukasz Palko Data modyfikacji: 22-04-2015 08:16

Na skróty