Leonard Chrzanowski
15-05-2007 13:31
Magister LEONARD CHRZANOWSKI – Uchwałą Nr 76/90 z dnia 16 listopada 1990r. Rada Miejska w Przemyślu nadała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Przemyśla Panu Leonardowi Chrzanowskiemu – ostatniemu Prezydentowi Przemyśla II Rzeczypospolitej.
Mgr Leonard Chrzanowski urodził się w 1890 r. w Brzeżanach. Jest absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie. W 1914r. został zmobilizowany do brzezińskiego Pułku Piechoty, uczestniczył w bitwie pod Tarnopolem. Następnie, do końca wojny był żołnierzem korpusu medycznego. Po wojnie rozpoczął pracę w służbie państwowej. W latach 1928-1930 pełnił funkcję starosty powiatowego w Rawie Ruskiej i Sokalu, następnie starosty w Łańcucie w latach 1930-1933.
Odwołany został z zajmowanego stanowiska na skutek zdecydowanej postawy wobec strajków chłopskich. Był zwolennikiem negocjacji, rozmów a nie siłowego rozwiązania problemów przy pomocy wojska. W 1934r. przyjął propozycję objęcia stanowiska komisarycznego prezydenta Przemyśla. Po roku wybrany na to stanowisko przez radę miejską, w drodze demokratycznych wyborów, co po dzień dzisiejszy uważa za sukces.
26 września 1936r. został Przewodniczącym Komitetu Budowy Pomnika Orląt Przemyskich, którego odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1938r. Łączyła go bliska znajomość z gen. Borutą – Spiechowiczem, ówczesnym dowódcą Przemyskiego Pułku Piechoty. 17 września 1939r. po otrzymaniu polecenia ewakuacji, przekroczył granicę polską i dotarł do Balatonboglar na Węgrzech. W 1940r. powrócił do kraju.
Lata okupacji spędził na Podkarpaciu. W 1945r. przybył do Krakowa, gdzie zamieszkał na stałe. Do 1965r. był dyrektorem oddziału krakowskiego NOT-u, następnie radcą prawnym w Instytucie Aparatury Przemysłowej Politechniki Krakowskiej do 1975r. Miał w tym czasie 85 lat.
W chwili nadania tytułu, ostatni prezydent Przemyśla liczył 100 lat życia, przeżytego godnie i pracowicie oraz bogatego w różnorodne doświadczenia.
Mgr Leonard Chrzanowski urodził się w 1890 r. w Brzeżanach. Jest absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie. W 1914r. został zmobilizowany do brzezińskiego Pułku Piechoty, uczestniczył w bitwie pod Tarnopolem. Następnie, do końca wojny był żołnierzem korpusu medycznego. Po wojnie rozpoczął pracę w służbie państwowej. W latach 1928-1930 pełnił funkcję starosty powiatowego w Rawie Ruskiej i Sokalu, następnie starosty w Łańcucie w latach 1930-1933.
Odwołany został z zajmowanego stanowiska na skutek zdecydowanej postawy wobec strajków chłopskich. Był zwolennikiem negocjacji, rozmów a nie siłowego rozwiązania problemów przy pomocy wojska. W 1934r. przyjął propozycję objęcia stanowiska komisarycznego prezydenta Przemyśla. Po roku wybrany na to stanowisko przez radę miejską, w drodze demokratycznych wyborów, co po dzień dzisiejszy uważa za sukces.
26 września 1936r. został Przewodniczącym Komitetu Budowy Pomnika Orląt Przemyskich, którego odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1938r. Łączyła go bliska znajomość z gen. Borutą – Spiechowiczem, ówczesnym dowódcą Przemyskiego Pułku Piechoty. 17 września 1939r. po otrzymaniu polecenia ewakuacji, przekroczył granicę polską i dotarł do Balatonboglar na Węgrzech. W 1940r. powrócił do kraju.
Lata okupacji spędził na Podkarpaciu. W 1945r. przybył do Krakowa, gdzie zamieszkał na stałe. Do 1965r. był dyrektorem oddziału krakowskiego NOT-u, następnie radcą prawnym w Instytucie Aparatury Przemysłowej Politechniki Krakowskiej do 1975r. Miał w tym czasie 85 lat.
W chwili nadania tytułu, ostatni prezydent Przemyśla liczył 100 lat życia, przeżytego godnie i pracowicie oraz bogatego w różnorodne doświadczenia.
Modyfikował: Rafał Porada | Data modyfikacji: 04-03-2015 19:22
