• >

Działalność cudzoziemców

Zasady podejmowania działalności gospodarczej na terenie Polski przez osoby zagraniczne są regulowane przez zapisy art. 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium RP (Dz. U. z 2018 r. poz. 649). Stanowi on m.in., że osoby z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) (…) - mogą podejmować i wykonywać działal- ność gospodarczą na terytorium Polski na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

Obywatele innych państw niż wyżej wymienione mogą podejmować działalność gospodarczą na terenie Polski po spełnieniu ściśle określonych warunków, wymienionych w ust. 2, pkt. 1-5 cytowanego art. 4. (zob. zał. 1) Są to osoby, które w Rzeczypospolitej Polskiej posiadają m.in.: zezwolenie na pobyt stały lub rezydenta długoterminowego UE, Kartę Polaka, zgodę na pobyt tolerowany lub ze względów humanitarnych, status uchodźcy, są małżonkiem obywatela polskiego i mają zezwolenie na pobyt czasowy.

Wszelkie inne niż wymienione wyżej osoby zagraniczne mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółek prawa handlowego: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji.

Przedsiębiorcy prowadzący działalność w jednej z ww. form podlegają wpisowi do rejestru przedsiębiorców w ramach  Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) - jest on prowadzony przez sądy rejonowe właściwe ze względu na siedzibę tworzonej i działającej spółki.

Dla województwa Podkarpackiego sądem właściwym jest:

Sąd Rejonowy w Rzeszowie - XII Wydział Gospodarczy KRS
35-303 Rzeszów, ul. Gen. J. Kustronia 4

Zał. 1

Wyciąg z ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium RP 

(Dz. U. z 2018 r. poz. 649)

Art. 4. 1. Osoby zagraniczne z państw członkowskich mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

2. Obywatele innych państw niż państwa członkowskie, którzy:

1) posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej:

a) zezwolenie na pobyt stały,

b) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej,

c) zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 144, art. 159 ust. 1 lub art. 186 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2017 r. poz. 2206 i 2282 oraz z 2018 r. poz. 107 i 138),

d) status uchodźcy,

e) ochronę uzupełniającą,

f)  zgodę na pobyt ze względów humanitarnych lub zgodę na pobyt tolerowany,

g) zezwolenie na pobyt czasowy i pozostają w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

h) zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania działalności gospodarczej, udzielone ze względu na kontynuowanie prowadzonej już działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

2) korzystają w Rzeczypospolitej Polskiej z ochrony czasowej,

3) posiadają ważną Kartę Polaka,

4) są członkami rodziny, w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2017 r. poz. 900 oraz z 2018 r. poz. 650), dołączającymi do obywateli państw, o których mowa w ust. 1, lub przebywającymi z nimi,

5) przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 2 lub art. 206 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach lub na podstawie umieszczonego w dokumencie podróży odcisku stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, jeżeli bezpośrednio przed złożeniem wniosku byli uprawnieni do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. c i g.

- mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.                                                    

3. Osoby zagraniczne inne niż wymienione w ust. 1 i 2 mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółki: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograni- czoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.

4. Członek rodziny, w rozumieniu art. 159 ust. 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, osoby zagranicznej, do której odnoszą się umowy międzynarodowe, o których mowa w ust. 3, posia- dający zezwolenie na pobyt czasowy, może podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak ta osoba zagraniczna.

5. Członek rodziny, w rozumieniu art. 159 ust. 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, posiadający zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z przybywaniem na terytorium Rzeczy- pospolitej Polskiej lub przebywaniem na tym terytorium w celu połączenia z rodziną, może podejmować  i wykonywać działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak cudzoziemcy, którzy posiadają zez- wolenie na pobyt czasowy i wykonują działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji dzia- łalności gospodarczej dokonanego na zasadzie wzajemności.

6. Właściwy organ, dokonując oceny spełnienia wymogów niezbędnych do podjęcia i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uznaje wymogi, jakie spełnił przed- siębiorca zagraniczny z państwa członkowskiego, aby na terytorium tego państwa mógł podjąć lub wykonywać działalność gospodarczą, w szczególności uznaje certyfikaty, zaświadczenia lub inne dokumenty wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego, które potwierdzają spełnienie warunków podjęcia i wykonywania działalności gospodarczej.

7. Właściwy organ uznaje ubezpieczenia i gwarancje odpowiedzialności zawodowej wydane w państwach członkowskich, w zakresie, w jakim spełniają warunki określone w przepisach odrębnych ustaw.

Opublikował(a):  Data publikacji: 12-01-2015 11:15 Modyfikował(a): Witold Wołczyk Data modyfikacji: 28-08-2018 11:19

Na skróty